مورد استفاده
اين آزمايش براي تشخيص بيماري هاي سلول كبدي استفاده مي شود. به علاوه اين آزمون روش دقيقي براي پيگيري بهبودي يا وخامت اين بيماري هاست. وجود ALT غير طبيعي در مبتلايان به يرقان بيشتر نشانه يرقان با منشأ كبدی مي باشد تا آن كه هموليز خارج کبدی گلبول هاي قرمز را به عنوان منبع يرقان معرفي نمايد. همچنين در ارزيابي هپاتوتوكسيك بودن برخي داروها كابرد دارد.
نام های مشابه
آلانین آمینوترانسفراز ، سرم گلوتامیک – پیروویک ترانس آمیناز

نوع نمونه
سرم، پلاسمای هپارینه یا EDTA دار
حجم نمونه
0.5mL
نگهداری نمونه
نمونه خون كامل به مدت 12 تا 24 ساعت پايدار است اما بعد از آن به علت آزاد شدن آنزيم از گلبول قرمز به تدريج افزايش پيدا مي كند. ALT در سرم و در دماي C◦ 3 تا4 هفته پايدار است ولي در صورت منجمد كردن كاهش قابل ملاحظه اي مي يابد.
معیار رد نمونه
هموليز شدید مي تواند بر نتايج آزمايش تأثير گذار باشد.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
نیاز به ناشتا بودن نمی باشد

مقادیر مرجع
مقادیر طبیعی:

مردان مساوی و بیشتر از یک سال: 7- 55 U/L

زنان مساوی و بیشتر از یک سال: 7- 45 U/L



اطفال کمتر از 12ماه: 13- 45 U/L
تفسیر
مقادیر افزایش یافته ALT در بیماریهای پارانشیم کبدی که با تخریب سلول های کبدی همراه است مشاهده می شود. در هپاتیت ویروسی و سایر شرایط التهابی تأثیر گذار بر کبد افزایش ALT مشاهده می شود. افزایش سطح ALT وAST و نسبت این دو (ALT/AST Ratio) در تشخیص بیماریهای کبدی از سایر بیماریها از جمله سکته قلبی، الکلیسم و انسداد مجاری صفراوی کاربرد دارد. افزایش سطوح این آنزیم قبل از ظهور علائم بالینی رخ می دهد. بنابراین تشخیص زودرس افزایش ALT اهمیت زیادی در پروسه درمان دارد.

افزایش سطح شديد: هپاتيت، نكروز كبدي، اسكيمي كبدي

افزايش سطح متوسط : سيروز، كلستاز، تومور كبد، داروهاي مسموم كننده كبد، يرقان انسدادي، سوختگي شديد، تروما وارد به عضلات مخطط

افزايش سطح خفيف : ميوزيت، پانكراتيت، انفاركتوس ميوكارد، منونوكلئوز عفوني، شوك
احتیاط ها
تزريق قبلي IM ممکن است موجب افزایش سطح گردد.

داروهای افزایش دهنده سطح ALT عبارتند از: استامينوفن، آلوپورپنول، اسيد آمينوساليسيليك، آمپي سيلين، آزاتیو پرين، كاربامازپين، سفالوسپورين ها، كلروديازپوكسايد، كلروپروپاميد، كلوفيبرات، كلوگزاسیلين، كدئين، دي كومارول، ايندومتاسين، ايزو نيازيد، متوتركسات، متيل دوپا، نفسيلين، ناليديكسيك اسيد، نيتروفوران توئين، ضد بارداری های خوراکی(OCP)، اگزاسيلين، فنوتيازين ها، فنيل بوتازون، فني توئين، پروكائين آميد، پروپوكسي فن، پروپرانولول، كنينيدين، سالسيلات ها، تتراسيكلين و وراپامیل.

تماس با تتراكلريد كربن موجب افزایش سطح ALT می شوند.

روز و زمان انجام آزمایش
روزانه
حداکثر زمان انجام وجوابدهی آزمایش
2 روز