مورد استفاده
تست غربالگری برای تشخیص احتمالی بیماری فئوکروموسیتوما یا پاراگانگلیوما ترشح کننده کاتکول آمین ها می باشد.
نام های مشابه
متانفرین و نورمتانفرین، Free Metanephrine، Fractionated metanephrines، total metanephrine

نوع نمونه
پلاسما (سیتراته یا EDTA دار )
حجم نمونه
1ml
نگهداری نمونه
1.از قرار دادن نمونه در معرض نور آفتاب اجتباب گردد.

2.ترجیحاً نمونه پلاسما را تا زمان انجام آزمایش منجمد نگه دارید.

3.نمونه به مدت 7 روز در دمای ◦c 4 و 14 روز در دمای ◦c 20- و 6 ماه در دمای ◦c 70- پایدار است.
معیار رد نمونه
1.پلاسما همولیز متوسط تا شدید (هموگلوبین بیشتر از 250 mg/dl) و لیپمیک مورد قبول نمی باشد.

2.ذوب و فریز مکرر نمونه مورد قبول نمی باشد.
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1. ترجیحاً بیمار چهار ساعت ناشتا باشد.

2. تمامی غذاهای حاوی متیل‏گزانتین ( مانند چای و قهوه) به مدت 24 ساعت قبل از آزمایش نباید مصرف شوند.

مقادیر مرجع
مقادیر مرجع: ( بر اساس سایت مرجع مایو کلنیک)

.نورمتانفرین پلاسما: کمتر از 0.9 nmol/L

.متانفرین پلاسما: کمتر از 0.5 nmol/L
تفسیر
لغت تجمیعی متانفرین‏ها شامل متانفرین و نورمتانفرین می‏شود که به ترتیب متابولیت‏های O - متیله شدة کاتکول آمین‏های اپی‏نفرین و نوراپی‏نفرین هستند. نئوپلاسم‏های مترشحه کاتکول آمین‏ها که عمدتاً از مدولای آدرنال منشأ می‏گیرند عبارتند از فئوکروموسیتوما، پاراگانگلیوما و نوروبلاستوما. اندازه‏گیری متانفرین‏ها برای تشخیص فئوکروموسیتوما حساس بوده و در این بین، حتی استفاده از نسبت متانفرین به کراتی‏نین در ادرار ممکن است بهتر هم باشد.

در جمعیت های سالم، سطح متانفرین و نورمتانفرین پلاسما کم است، اما در بیماران مبتلا به فئوکروموسیتوم یا پاراگانگلیوما، غلظت این ترکیبات ممکن است به طور قابل توجهی افزایش یابد. نیمه عمر نسبتاً طولانی این ترکیبات موجب ماندگاری بالای آنها در خون می گردد. ترشح مداوم تومور های ترشح کننده کاتکول آمین ها و تبدیل محیطی آن به متانفرین و نورمتانفرین منجر به افزایش سطح این ترکیبات در خون می گردد. با استفاده از روش‏های موجود، غلظت طبیعی متانفرین‏ها و نورمتانفرین پلاسما شاهد قوی به علیه فئوکروموسیتوما خواهد بود.
احتیاط ها
عوامل مداخله گر :

*موادی که سطح کاتکول آمین درون زا را افزایش می دهد می تواند منجر به افزایش حدواسط متانفرین های پلاسما گردد. این موارد شامل:

*مهارکننده های مونوآمینو اًکسیداز (MOIs) یک کلاس از داروهای ضد افسردگی می باشند که با اثر بر روی سطح کاتکول آمین ها به خصوص در افرادی که از غذاهای غنی از تیروزین مصرف می کنند ( مانند آجیل، موز یا پنیر) منجر به افزایش سطح متانفرین ها می گردد.

*مهارکننده های بازجذب کاتکول آمین از جمله کوکائین و مشتقات کوکائین مصنوعی مانند بسیاری از داروهای بیحس کننده موضعی، که برخی از آنها نیز داروهای ضد آریتمی است (به عنوان مثال، لیدوکائین) منجر به افزایش سطح متانفرین ها می گردد.

*برخی از گازهای بی هوشی، به ویژه هالوتان می تواند منجر به افزایش سطح متانفرین ها گردد.

*داروهای آرام بخش، الکل پزشکی یا تفریحی، بنزودیازپین ها (به عنوان مثال، دیازپام)، مخدرها، و برخی از داروهای ضد فشار خون به ویژه کلونیدین،

منجر به افزایش سطح متانفرین ها می گردد.

*کاهش سطح متانفرین های پلاسما ممکن است در زمانی که بیمار تحت درمان با متیر

روز و زمان انجام آزمایش
شنبه ها
حداکثر زمان انجام وجوابدهی آزمایش
7 روز